Het belang van zuiver water
Om werkelijk te kunnen profiteren van het reinigend vermogen van het water voor ons lichaam, is het wel van belang dat het water dat we drinken zuiver is (zuiver water). Juist door het groot oplossend vermogen van water, is zuiver water niet zo vanzelfsprekend. Er zitten altijd wel stoffen in opgelost, of er leven micro-organismen in.
De bekende Franse bacterioloog Louis Pasteur heeft eens gezegd: “Wij drinken 90 % van onze ziekten.”
In de jaren 30 van de vorige eeuw deed de Engelse arts dr. Robert mcGarrison onderzoek bij de Hunza’s, een volk dat hoog in het Himalaya gebergte leeft. Dr. Henri Coanda, een Roemeens onderzoeker, bestudeerde naast deze Hunza’s nog een aantal volkeren die nauwelijks ziekte kennen en heel oud worden. Deze volkeren leefden verspreid over de wereld: in Georgië, in Mongolië, in Ecuador en in Peru. Hoewel de gezondheid van de mens van meerdere factoren afhankelijk is vond dr. Coanda één gemeeschappelijke factor bij al deze volkeren: zij beschikten over water van een buitengewoon zuivere kwaliteit. Dit water komt rechtstreeks uit hoger gelegen gletsjers. Het bevat geen mineralen en is vergelijkbaar met gedistileerd water.
Meer recent onderzoek door prof. Louis Claude Vincent uit Frankrijk, bevestigd dit verband tussen zuiverheid van drinkwater en de gezondheid. Zo bleek het sterftecijfer per 100.000 inwoners per jaar recht evenredig te zijn met de hardheid en de mate van chloreren van het drinkwater. In de periode van 1920 tot 1950 was er een belangrijke stijging van hart- en vaatziekten in diverse steden in Frankrijk en in de Verenigde Staten. Alleen de stad Riom in midden Frankrijk, geeft sinds 1932 een belangrijke daling te zien. Nu blijkt dat in 1932 het leidingwater in Riom vervangen werd door Volvic water. Volvic is een dorpje vlak bij Riom, waar water van uitstekende kwaliteit en grote zuiverheid uit het vulkanisch gebergte komt.
Er zijn zelfs redenen om aan te nemen dat mineralen in het water juist schadelijk zijn voor de gezondheid. De bevindingen van dr. Coanda en prof. Vincent wijzen daarop. Volgens dr. F. Morell, een Duits natuurarts, kunnen anorganische mineralen de celwandmembraan niet passeren. Ze blijven dus in het interstitieel vocht en in het bloed. Hierdoor neemt de osmotische druk in deze ruimte toe, waardoor water uit de cellen treedt. Deze osmotische uitdroging van cellen is één van de factoren die bijdragen aan de vorming van tumoren.
Mineralen in water
Mineralen zijn belangrijke componenten voor de gezondheid. Zonder de hulp van mineralen kunnen bijvoorbeeld vitaminen niet functioneren in ons lichaam. Mineralen transporteren zuurstof door ons lichaam. Ze spelen ook een belangrijke rol bij de groei, instandhouding en herstel van weefsels. Mineralen zijn ook betrokken bij het samentrekken van spieren, het functioneren van de zenuwen en bij de energie huishouding.
De mineralen zijn onder te verdelen in twee groepen: de micro en de macro mineralen. Macro mineralen of macro elementen zijn de groep mineralen die we met de dagelijkse voeding in een grote hoeveelheid nodig hebben. De micro mineralen worden ook wel sporenelementen genoemd, hiervan hebben we dagelijks maar een kleine hoeveelheid nodig. Voor het goed functioneren van het lichaam zijn er 20 mineralen noodzakelijk. Het lichaam kan wel vitamine D maken, maar het kan geen enkel mineraal maken. Veelvuldig wordt de stelling verdedigd dat mineralen in het drinkwater gewenst, sterker nog, onmisbaar, zijn. Immers, mineralen vormen essentiële voedingsbestanddelen en bij tekorten manifesteren zich al snel ziekten en aandoeningen. Mineralen kunnen vrij als element voorkomen, maar meestal zitten ze gebonden als anorganische zouten in ons leidingwater.
Bij drinkwaternormen wordt altijd gesproken over maximaal toelaatbare waarden voor alle mogelijke mineralen en nooit over minimaal noodzakelijk aanwezige aantallen. Vooral achter dit laatste gaat veel schuil: de in het water voorkomende mineralen zijn anorganisch gebonden en zijn daardoor voor het menselijk lichaam – dus ook voor de gezondheid – ronduit belastend in plaats van noodzakelijk! Fruit en groenten zijn echter een zeer belangrijke bron van mineralen. Bij een voldoende gevarieerde voeding zal er niet snel een mineralen tekort optreden. Daarom hoeven we ons geen zorgen te maken over het feit dat omgekeerde osmose zuivering mineralen uit het water verwijdert.
Zuiver water
De hoeveelheid mineralen in het water bepaalt ook de smaak van het water. Water met een laag mineraalgehalte smaakt over het algemeen zacht. Sulfaat en magnesium maken het water wat bitter, natrium en chloride geven het water een ziltige smaak en calciumhoudend water smaakt hard.